Starzejące się społeczeństwo, zwłaszcza w krajach rozwiniętych, generuje znaczące wyzwania, ale i możliwości dla gospodarek. Bogactwo zgromadzone przez osoby na emeryturze, szczególnie przez pokolenie baby boomers, ma ogromny wpływ na zachodnie rynki finansowe, stopy procentowe oraz politykę ekonomiczną.
Wzrost liczby osób w wieku emerytalnym jest jednym z najważniejszych wyzwań, przed którymi stoją współczesne gospodarki. Proces ten ma szerokie i złożone konsekwencje dla perspektyw ekonomicznych.
Zjawisko to prowadzi do zmniejszenia liczby osób w wieku produkcyjnym. W rezultacie, na rynku pracy pojawia się mniej aktywnych zawodowo pracowników, co może prowadzić do spadku ogólnej produktywności gospodarki. Niedobór siły roboczej może skutkować wzrostem wynagrodzeń, co z jednej strony poprawia sytuację materialną pracowników, ale z drugiej strony zwiększa koszty pracy dla pracodawców. Firmy mogą mieć trudności z utrzymaniem konkurencyjności, co w dłuższej perspektywie może hamować rozwój gospodarczy.
Powszechnie uważa się, że wzrost liczby osób starszych oznacza większe obciążenie dla systemów emerytalnych i zdrowotnych. Emerytury i świadczenia zdrowotne są finansowane głównie z bieżących wpływów podatkowych. W sytuacji, gdy liczba pracujących maleje, a liczba emerytów rośnie, systemy te mogą stać się niewydolne.
Jest to jednak tylko jedna strona medalu, gdyż z drugiej strony szacuje się, że pokolenie baby-boomers na Zachodzie (urodzone między 1946 a 1964 rokiem) jest najbogatszym pokoleniem w historii a ich skłonność do oszczędzania przeważa nad wydatkami. Według ostrożnych szacunków, baby boomers posiadają majątek o wartości około 76 bilionów dolarów. Jednak, zamiast intensywnie wydawać te środki, starsze pokolenia wolą je chomikować (przechowują w bankach i innych instytucjach finansowych) z powodu obaw związanych z przyszłością, problemami zdrowotnymi oraz niespodziewanymi wydatkami. Dodatkowo, starsi ludzie często wspierają finansowo swoje dzieci, co również ogranicza ich bieżące wydatki.
Obecnie osoby w przedziale wiekowym (65 – 74 lat) prowadzą bardzo oszczędny styl życia. Trend ten jest szczególnie widoczny w najbogatszych krajach, takich jak Kanada czy Japonia, gdzie emeryci wykazują znaczną ostrożność finansową.
Znaczące oszczędności emerytów, przechowywane w bankach, mają istotny wpływ na gospodarkę. Oszczędności te wpływają na podaż kapitału, co teoretycznie powinno prowadzić do obniżenia długoterminowych stóp procentowych. Niemniej jednak, „zaskakująca” oszczędność osób starszych może nie spowodować znaczących zmian w tym zakresie z powodu innych czynników ekonomicznych, takich jak polityka monetarna i inflacja.
Bogactwo zgromadzone przez emerytów ma olbrzymi wpływ na rynki finansowe i rozwój ekonomiczny. Pomimo tego, że starsze pokolenia wolą oszczędzać niż wydawać, ich akumulowane środki finansowe kształtują podaż kapitału i wpływają na politykę monetarną.
Tak więc starzenie się społeczeństwa to złożony proces, który ma dalekosiężne konsekwencje dla gospodarki. Wymaga on przemyślanej i zrównoważonej polityki, która będzie w stanie sprostać wyzwaniom demograficznym, zapewniając jednocześnie stabilność ekonomiczną i społeczną.
Wydaje się także, że problem „starzenia się społeczeństwa” jest w dużym stopniu wywołany przez nieudolnych polityków oraz ich działania ekonomiczne.
