Na ostatnim posiedzeniu Sejm RP jednogłośnie przyjął przygotowaną w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi ustawę o biogazowniach rolniczych i biopaliwach. Przewidywane efekty wprowadzenia nowych przepisów to m.in. dodatkowe zyski dla polskich rolników, obniżenie kosztów działalności rolniczej i przetwórczej, czystsze powietrze i niezależność energetyczna obszarów wiejskich.
Ustawa o biogazowniach rolniczych i biopaliwach to realizacja takiego modelu transformacji energetycznej obszarów wiejskich, w którym w samym centrum jest polski rolnik.
Ustawa biogazowa to:
• przyspieszenie procesu budowy biogazowni rolniczej;
• ułatwienia w wydaniu warunków przyłączenia biogazowni rolniczej do sieci;
• brak konieczności zmiany przeznaczenia gruntów rolnych zajętych w gospodarstwach rolnych pod biogazownię rolniczą;
• uwolnienie określonych, bezpiecznych rodzajów biomasy spod restrykcyjnych przepisów odpadowych;
• łatwiejsze zagospodarowanie produktu pofermentacyjnego jako nawozu.
Przyjęta ustawa to także następujące, ważne zmiany w zakresie biopaliw i biokomponentów:
• 1 stycznia 2024 r. wprowadzony zostanie do powszechnego użytku europejski standard benzyny e10 – to szansa dla rolników dająca realną i konkretną perspektywę zagospodarowania nadwyżek produkcyjnych ziarna zbóż, przede wszystkim kukurydzy, w wysokości ponad 500 tys. ton rocznie.
• Stałe określenie poziomu współczynnika redukcyjnego – to wzmocnienie bezpieczeństwa energetycznego Polski przy pełnym poszanowaniu zasad zrównoważonego rozwoju. Dzięki przygotowanym przepisom będzie możliwe zagospodarowanie nawet do 3,5 mln ton surowców rolnych.
Jeśli zakładamy strategiczny cel polskiego państwa i chcemy wybudować biogazownie rolnicze o mocy 2000 MW, za taką inwestycją idą następujące liczby:
• 12,5 mln ton mniej emisji CO2 rocznie;
• 60 mln ton pofermentu rocznie, co może zastąpić ¼ nawozów azotowych i ½ nawozów potasowych;
• 10 tys. nowych miejsc pracy bezpośrednio w biogazowniach rolniczych.
Skutkiem wprowadzonych regulacji prawnych będą:
• dodatkowe zyski dla polskich rolników;
• obniżenie kosztów działalności rolniczej i przetwórczej;
• oszczędności na etapie inwestycyjnym dla rolników;
• czystsze powietrze dla mieszkańców;
• niezależność energetyczna i dodatkowe inwestycje obszarów wiejskich;
• dodatkowe wpływy dla lokalnych samorządów i budżetu państwa.
