Duńscy naukowcy pracują nad stworzeniem kamery o bardzo wysokiej rozdzielczości, dzięki której będzie można określać skład chemiczny odpadów z tworzyw sztucznych. Ma to pomóc w skutecznym recyklingu.
Dzięki dużemu grantowi duńscy naukowcy rozpoczęli projekt mający na celu opracowanie unikalnej technologii kamer, która znacznie ułatwi recykling tworzyw sztucznych. Celem jest opracowanie kamery hiperspektralnej o zakresie widmowym od ok. 400 nm do 1900 nm oraz rozdzielczości zaledwie 2 nm.
Tworzywa sztuczne są trudne do recyklingu, ponieważ jest to mieszanka wielu rodzajów polimerów o różnym składzie chemicznym, a także wielu dodatków. Celem nowego projektu jest rozdzielczość spektralna i zasięg wystarczająco wysoki, aby kamera mogła wykryć niepożądane środki zmniejszające palność i pigmenty w plastiku, które mogą być zakazane lub szkodliwe, tak aby można je usunąć przed recyklingiem.
- Ważne jest, abyśmy rozdzielali tworzywa sztuczne na tak czyste frakcje, jak to tylko możliwe, jeśli chcemy zwiększyć tempo recyklingu. Z tego powodu naszym celem jest skuteczne rozpoznawanie tworzyw sztucznych za pomocą tej technologii. Mamy nadzieję, że w ten sposób usprawnimy i zwiększymy recykling odpadów z tworzyw sztucznych, a tym samym zmniejszymy potrzebę wytwarzania nowych tworzyw sztucznych
– powiedział szef działu badań i rozwoju w Newtec Engineering A/S Bjarke Jorgensen.
Recykling tworzyw sztucznych to od wielu lat poważny problem. Według badań opublikowanych w 2017 r. tylko 9 proc. z 8,3 miliarda ton odpadów z tworzyw sztucznych (wyprodukowanych od lat pięćdziesiątych XX w.) zostało ponownie wykorzystanych. Kolejne 12 proc. zostało przekształconych w energię poprzez spalanie. Pozostałe 79 proc. znajduje się na wysypiskach.
- Będziemy opracowywać unikalny typ kamery hiperspektralnej o dużej rozdzielczości. Wykorzystując przestrzenno-spektralną analizę sygnałów, którą opracowujemy w oparciu o sztuczną inteligencję, planujemy przesuwać dalej granicę wykrywania dodatków w odpadach z tworzyw sztucznych – powiedział profesor Wydziału Inżynierii Biologicznej i Chemicznej Uniwersytetu w Aarhus, Mogens Hinge.
