Co najmniej 20 mld zł na antysmogowy Fundusz Modernizacyjny

Wdrożenie do prawa krajowego regulacji dotyczących tzw. Funduszu Modernizacyjnego to jedna z najważniejszych kwestii zawartych w uchwalonej przez Sejm nowelizacji ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Uchwalone przepisy stanowić będą jeden z elementów systemu finansowania transformacji klimatycznej w Polsce.

Fundusz Modernizacyjny to nowy instrument utworzony w celu wsparcia realizacji celów polityki energetyczno-klimatycznej. Ma on wspierać modernizację systemu energetycznego i poprawę efektywności energetycznej krajów UE, w których PKB per capita jest niższe niż 60% średniej dla całej UE (odnosząc do 2013 r.). Zacznie on funkcjonować od połowy br. i będzie bazował na środkach pochodzących ze sprzedaży przez KE uprawnień do emisji.

Jak podkreślił wiceminister klimatu i środowiska Adam Guibourgé-Czetwertyński, Polska będzie największym beneficjentem Funduszu, a prognozowana (zależna od cen uprawnień do emisji) pula środków dla naszego kraju to co najmniej 20 mld zł w okresie 2021-2030.

Wdrożenie finansowania w ramach Funduszu Modernizacyjnego przyczyni się do modernizacji polskiego sektora energetycznego, ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz innych zanieczyszczeń powietrza, korzystnie wpływając na stan zdrowia oraz komfort życia Polaków

stwierdził Guibourgé-Czetwertyński

Wsparcie inwestycyjne pobudzi obszary gospodarki zaangażowane w transformację energetyczną, tworząc nowe miejsca pracy oraz poprawiając konkurencyjność polskich firm na arenie międzynarodowej. Realizacja inwestycji przyczyni się również do osiągnięcia polskich zobowiązań wynikających z polityki klimatyczno-energetycznej UE

dodał.

Zgodnie z unijną dyrektywą Fundusz Modernizacyjny będzie wspierał inwestycje przede wszystkim z zakresu:

  • wytwarzania i użytkowania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych;
  • ciepłownictwa;
  • magazynowania energii i modernizacji sieci energetycznych, w tym rurociągów należących do systemów ciepłowniczych, sieci elektroenergetycznej;
  • transformacji regionów uzależnionych od stałych paliw kopalnych, sprawiedliwych przemian tych regionów;
  • efektywności energetycznej, w tym w sektorach transportu, budownictwa, rolnictwa i odpadów.

Skomentuj artykuł: