Powszechne programy zachowania miejsc pracy pomogły zapobiec masowemu bezrobociu w Europie - wynika z opublikowanej w poniedziałek analizy Euler Hermes i Allianz. Eksperci spodziewają się jednak, że liczba osób bez pracy będzie rosła.
Jak czytamy, blisko jedna trzecia siły roboczej Europy lub 45 milionów miejsc pracy w pięciu największych gospodarkach korzysta obecnie z krajowych programów wsparcia zatrudnienia. Wiele rządów przyjęło rozwiązania dotyczące np. skróconego czasu pracy, pokrywając pracownikom dużą część utraconego dochodu (od 60 proc. do 100 proc.). Pomimo nadzwyczajnych środków wsparcia, ekonomiści Allianz i Euler Hermes spodziewają się jednak w 2020 roku 4,3 mln dodatkowych bezrobotnych tylko w pięciu największych gospodarkach europejskich.
Obecnie - jak czytamy - wiele krajów ogłosiło przedłużenie programów zachowania miejsc pracy, aby na krótszą metę zmniejszyć niepewność firm, przekształcając je w de facto programy subsydiów płacowych w celu wsparcia ożywienia gospodarki. Ostatecznie - twierdzą analitycy - wygląda na to, że to w sześciu sektorach (transport i magazynowanie, zakwaterowanie i usługi gastronomiczne, sztuka, rozrywka i rekreacja, handel detaliczny i hurtowy oraz przemysł i budownictwo) rządy będą koncentrować największy wysiłek na ochronie miejsc pracy, ponieważ nie ma widoków na powrót w nich do poziomu działalności sprzed kryzysu przed końcem 2021 r.
Ekonomiści Allianz i Euler Hermes szacują, że w pięciu największych krajach europejskich 9 mln pracowników lub 20 proc. obecnie biorących udział w programach dotyczących skróconego czasu pracy stanie w obliczu podwyższonego ryzyka utraty pracy w 2021 r. ze względu na umiarkowane ożywienie w sektorach późnych kwiatów. Zatrudniają one ok. 115 mln pracowników w UE27, co stanowi 49 proc. całkowitego zatrudnienia. Na poziomie krajowym, udział całkowitego zatrudnienia w wymienionych wcześniej sektorach waha się od 42 proc. we Francji do 50 proc. we Włoszech.
W tym kontekście - jak uważają autorzy analizy - konieczne będzie połączenie aktywnych polityk rynku pracy (podnoszenie kwalifikacji, pośrednictwo) z subsydiami płacowymi.
"Programy uzupełniające, mające na celu dotowanie nowych miejsc pracy (zwłaszcza dla młodszych osób, ze względu na brak doświadczenia bardziej narażonych na niepowodzenie w procesie przejścia ze szkoły do pracy), pracowników wybierających mobilność i przekwalifikowanie zawodowe oraz osób rozpoczynających swoją własną działalność, należy również kontynuować, aby zmniejszyć ryzyko odroczonego bezrobocia"
