Fiskus zaczął stosować klauzulę GAAR - najsilniejszą broń przeciwko transakcjom, których celem jest uniknięcie lub istotne zmniejszenie podatku. 12 firm ma zwrócić do budżetu 82 mln zł korzyści podatkowych - informuje jedna z gazet.
Jak napisał "Puls Biznesu”, "po blisko czterech latach nieużywania klauzuli do walki z unikaniem opodatkowania, w czasie pandemii skarbówka przystąpiła i to ostro, do jej stosowania".
Ministerstwo Finansów (MF) poinformowało "PB", że "do końca września szef Krajowej Administracji Skarbowej (KAS) zakończył 20 postępowań wynikających z GAAR (ang. General Anti-Abuse Rules)".
12 firmom zarzucił dokonywanie sztucznych transakcji biznesowych, których celem miało być osiągnięcie wielkich oszczędności podatkowych. Nałożył na nie domiary fiskalne w łącznej wysokości 82 mln zł (ich rozpiętość waha się od 1,2 do 30 mln), a wartość dochodu poddanego opodatkowaniu wyniosła w sumie około 0,5 mld zł
"Puls Biznesu" przypomina, że "gdy 15 lipca 2016 r. rząd wprowadzał w życie klauzulę GAAR, przedstawiciele biznesu ostrzegali, że fiskus dostanie do ręki zbyt silną broń, którą może zechcieć używać zbyt pochopnie i zbyt często". "Klauzula miała przeciwdziałać sztucznym transakcjom (aczkolwiek legalnym) niemającym uzasadnienia biznesowego, których celem jest uniknięcie lub istotne zmniejszenie podatku. W przypadku gdy szef KAS, wiceminister finansów, uzna, że firma tak działa, to domierza zaoszczędzony podatek. Przez prawie cztery lata nie użył klauzuli ani razu. MF wyjaśniało, że ma ona... odstraszać od optymalizacji podatkowej i działać prewencyjne. Teraz sytuacja uległa diametralnej zmianie - pierwsze decyzje zapadły w czerwcu i lipcu, a do końca września wydano ich już 12" - podano.
Działalność szefa KAS w zakresie klauzuli w pełni potwierdza, że jest ona narzędziem skutecznym i stosowanym w skali zapewniającej efekt prewencyjny. Efekty te są tym ważniejsze, że zostały osiągnięte w czasie rozmaitych ograniczeń logistycznych i prawnych
Stosowanie klauzuli nie prowadzi do wzrostu obciążenia podatkowego, a jedynie do wymierzenia go w takiej wartości, która odzwierciedla wyeliminowanie przeszłego unikania opodatkowania