Blisko 70 kg ładunków wybuchowych i 1560 otworów potrzebowali specjaliści, by w kontrolowany sposób wyburzyć nieczynną chłodnię kominową Elektrowni Łagisza. Kilkusekundowa detonacja ponad 1800 m3 zbrojonego betonu poprzedzona była pracami trwającymi od połowy kwietnia – poinformowała firma Tauron Polska Energia SA - spółka holdingowa w grupie kapitałowej, która zajmuje się wydobyciem węgla, wytwarzaniem, dystrybucją i sprzedażą energii.
W tym czasie w płaszczu chłodni wywiercono 1560 otworów, w których umieszczono ładunki o masie do 50 gramów każdy. 176 ładunków o masie do 75 gramów każdy umieszczono również w 40 słupach nośnych. Łączna waga ładunków wyniosła około 70 kilogramów.
Wyburzony obiekt to piąta, przedostatnia przeznaczona do likwidacji chłodnia kominowa na terenie Elektrowni Łagisza.
Wyburzenie wybudowanej w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku 90-metrowej chłodni jest wynikiem wyłączenia z eksploatacji bloków energetycznych o mocy 120 MW. Bloki te z uwagi na zastosowaną technologię, nie spełniały norm środowiskowych, a ich modernizacja nie była możliwa
wyjaśnia Wojciech Przepadło, wiceprezes Tauron Wytwarzanie.
Obiekty, ze względu na stan techniczny oraz postępującą degradację zostały zakwalifikowane do likwidacji poprzez wyburzenie
dodaje wiceprezes Przepadło.
Rozbiórki obiektów wysokich (kominów, wież) sposobem wybuchowym to najtańsza, najszybsza i najmniej czasochłonna metoda. Zastosowanie techniki strzałowej jest rozwiązaniem najbardziej korzystnym wszędzie tam, gdzie możliwe jest kierunkowe powalenie obiektu.
Najpoważniejszym zagrożeniem podczas rozbiórki obiektów wysokich jest zazwyczaj zachowanie wyznaczonego kierunku padania oraz drgania wywołane uderzeniem dużych mas o grunt. Całą operację przeprowadziła wyspecjalizowana firma z wieloletnim doświadczeniem, która posiada wszelkie pozwolenia na używanie materiałów wybuchowych.
Przygotowanie obiektu i jego otoczenia do wyburzenia to długotrwały, wymagający precyzji proces, w którym najistotniejszą kwestią jest bezpieczeństwo.
Stąd, na przykład, konieczność wykonania wielu prac mających na celu przeciwodłamkowe, przeciwdźwiękowe i przeciwsejsmiczne zabezpieczenie obiektów należących do infrastruktury bloku 460 MW. Ustanowiona strefa zagrożenia, wynosząca 200 m, w całości mieściła się w obrębie działek elektrowni. Podczas wykonywania prac strzałowych strefa zagrożenia, była zabezpieczona przez posterunki, patrole oraz blokady.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, o robotach wyburzeniowych prowadzonych metodą strzałową powiadomione zostały jednostki Policji, Straży Miejskiej, Straży Pożarnej oraz Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego.
