Osoby niepełnosprawne wyraźnie charakteryzują obszary swoich potrzeb. Według badania PFRON najczęściej są wskazywane: własne mieszkanie i samodzielne życie, potrzeby związane z odpowiednimi urządzeniami i technologiami, które należy wdrożyć, a także transport. Rynek pracy również ma wiele „do zrobienia” w tym zakresie, ale to wymaga nie tylko środków. Pierwszy krok to wiedza i umiejętności. Wkrótce na rynku pojawią się certyfikowani specjaliści od „wdrażania dostępności w organizacjach”.
Potrzebą nr 1 w hierarchii, jaką stworzono w kontekście badań PFRON, jest tzw. odpowiednie zapewnienie sytuacji materialno-bytowej. Co to oznacza? Środki do życia i samodzielność. U podstaw tych obszarów leży możliwość podjęcia pracy, która wciąż jest traktowana jak wyższe dobro. A powinna być standardem. Przedsiębiorstwa i organizacje nadal są niewystarczająco dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, i to na wielu polach: m.in. architektonicznym, cyfrowym i komunikacyjnym. Dlaczego? Ponieważ wdrożenie nowych procedur, mechanizmów i sprzętów niejednokrotnie wymaga znacznych środków z budżetu przedsiębiorstwa lub organizacji. Ale nie tylko. Potrzebne są także wiedza w zakresie potrzeb i umiejętności wdrożeniowe. Do opartego na popularnej w Europie idei lifelong learning Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (ZSK) dołączyła właśnie kwalifikacja „Wdrażanie dostępności w organizacji”. Brzmi nader formalnie, ale sprawa jest bardzo prosta. Podobnie jak mechanika działania ZSK.
ZSK działa analogicznie do dobrze nam znanych certyfikatów językowych. Nieistotne, jak osiągnęliśmy określony poziom umiejętności w zakresie władania danym językiem – w domu, szkole, pracy czy na kursach. Podchodzimy do egzaminu, potwierdzamy wiedzę i otrzymujemy wiarygodny certyfikat. Tu jest porównywalnie, tylko zamiast umiejętności językowych mamy w systemie np. kwalifikacje dotyczące branży gastronomicznej, „montowanie stolarki budowlanej”, „pilotowanie imprez turystycznych” czy właśnie „wdrażanie dostępności w organizacjach”. Ta ostatnia kwalifikacja została zaprojektowana po to, by specjaliści od procedur ułatwiających osobom z niepełnosprawnościami działanie na rynku pracy mogli potwierdzić swoje umiejętności.
- W przypadku sfery związanej z warunkami życia, w tym pracy, osób niepełnosprawnych, poziom umiejętności specjalistów: wdrożeniowców, managerów i koordynatorów, stanowi kwestię kluczową, która przekłada się na możliwości i udogodnienia dla tych osób – powiedziała Ewa Sularz, rzeczniczka prasowa Instytutu Badań Edukacyjnych. Osiągnięcie sytuacji, w której osoby z niepełnosprawnościami mają maksymalnie wyrównane szanse na rynku pracy, jest już nie tylko dobrą praktyką, ale również standardem, do którego dąży rynek.
Każdy certyfikowany specjalista przyczynia się do przyśpieszenia tej standaryzacji. Włączenie kwalifikacji „wdrażanie dostępności w organizacji” jest dla nas szczególnym powodem do satysfakcji. Z zainteresowaniem będziemy śledzić jak w praktyce organizacje będą radzić sobie z jej wprowadzaniem i być może wypracują przy tej okazji kodeks dobrych praktyk, użyteczny dla kolejnych firm i instytucji – dodała.
