Transformacja energetyczna przyniesie spadek średnich cen energii elektrycznej, a to wpłynie pozytywnie na konkurencyjność gospodarki - szacują eksperci Instytutu Jagiellońskiego.
W dobie pandemii COVID-19 pytania o odbudowę oraz przyszłość polskiej gospodarki nabierają szczególnego znaczenia. Kwestia powiązań oraz wpływu energetyki na gospodarkę była tematem przewodnim debaty pt. „Energetyka- Gospodarka-Społeczeństwo”, zorganizowanej 3 marca 2021 r. przez Instytut Jagielloński (IJ) jako element cyklu „Rynek Opinii”.
Według analizy Instytutu Jagiellońskiego, inwestycje związane z przebudową polskiego miksu wytwórczego energii elektrycznej mogą przełożyć się na ok. 616 tys. nowych miejsc pracy w horyzoncie 2050 roku.
Dodatkowym efektem ekonomicznym może być spadek średniej ceny hurtowej energii elektrycznej, co pozytywnie przełoży się na konkurencyjność gospodarki. Eksperci IJ szacują, że transformacja energetyczna w długim horyzoncie przyczyni się do obniżenia kosztów wytwarzania energii elektrycznej, czego efektem będzie spadek średnich cen hurtowych o 5 % w roku 2030 oraz o 26% w roku 2050 (względem obecnych poziomów).
W zakresie efektów środowiskowych, analiza IJ wskazuje na potencjał redukcji emisji CO2 o 56% w roku 2030 (względem poziomów z 2005 roku), co pozwoli wypełnić unijny cel na poziomie 55%. W horyzoncie roku 2050, potencjalna redukcja emisji CO2 to 95%. Jednocześnie, udział odnawialnych źródeł energii (OZE) w krajowej produkcji energii elektrycznej wzrośnie z obecnych 14-15% do ok. 40% w roku 2030 oraz ok. 68% w roku 2050. Pozostałymi elementami miksu wytwórczego będą źródła cieplne nisko- i zeroemisyjne (gaz ziemny, atom oraz wodór).
Analiza IJ stawia także pytania związane z transformacją. Kluczowe z nich to kwestia „socjolokalizacji” inwestycji oraz łańcucha dostaw w ramach tzw. local content. Według IJ, istotne jest, aby nowe miejsca pracy tworzyć w regionach, w których istnieje ryzyko wzrostu bezrobocia związanego z transformacją energetyczną. Wśród innych kwestii wymienia się zarządzanie pracą systemu elektroenergetycznego w obliczu wzrostu produkcji z OZE zależnych od pogody (wiatr, fotowoltaika), sprawną organizację oraz realizację działań inwestycyjnych, zabezpieczenie źródeł finansowania oraz zapewnienie kadr, wiedzy oraz analityki stanowiących wsparcie w procesie podejmowania decyzji.
